٥١٤

هو الله

٥١٤- يا من انجذب بنفحات اللّه انّ الرّب المجلّی علی الطّور بقوّة الظّهور مرج البحرين بحر الظّلام و بحر النّور يلتقيان هذا عذب فرات سائغ و بارد و شراب و ذاک ملح اجاج بل منتن و سراب و جعل بينهما برزخاً و حجرا لا يختلطان و لا يمتزجان اين الضّلال من الهدی و اين الظّلام من الضّياء فانّ کلمة اللّه فرّقت بين الاحزاب و شتّت شمل اهل الارتياب انّ الابرار لفی نعيم و انّ الفجّار لفی جحيم و امّا المظاهر المقدّسة الّتی تأتی من بعد فی ظلل من الغمام من حيث الاستفاضه هم فی ظلّ جمال القدم و من حيث الافاضه يفعل ما يشاء. ع ع

جواب آن جناب در چند سطر مختصر از کثرت مکاتبات و اجوبه مرقوم گرديد والّا يک کتاب مفصّل مرقوم می‌شد ولی اين مختصر جامع هر مفصّل است و اين ايجاز اعجاز هر اطناب و اسهاب چه که مختصر مفيد بهتر از مفصّل غيرمفيد از مدّعيانست و فرق عيانست. حمد خدا را که فطانت و ذکاء آن جناب مغنی از بيانست و البهاء عليک و علی الّذين شربوا من معين جری عن يمين عرش الرّحمانيّه و ثبتوا علی ميثاق اللّه و عهده القديم. ع ع

در وقتش انشاءاللّه شما را اجازت زيارت می‌دهيم. حال حکمت چنين اقتضا می‌کند.