الباب التاسع من الواحد الثالث فی ان ما فی البیان فی آیة البیان.
الباب التاسع من الواحد الثالث فی ان ما فی البیان فی آیة البیان.
ملخص این باب آنکه آنچه در بیان است در آیۀ است که نوزده اسم ذکر شده و در ظل آن هم نوزده حرف نفی ذکر شده و کل شیئ که راجع بهیکل انسانی میگردد اگر مدل بر اثبات است که در اسماء و امثال حسنی ذکر شده اگر چه ذره طینی باشد و اگر مدل بر نفی است در عما یصمتون ذکر شده
فطوبی لمن یؤمن بمن یرشح تلک الآیات عن بحر قدرته و یتکون بتلک الامثال بظهور شمس عظمته و یتحقق کل ما یذکر به اسم نفی بما لا یخضع لعز قدس رفعته ذلک نقطة البیان فی ذلک الظهور و مشیة الاولیه فی کل ظهور و نفس ”من یظهره الله“ حین ما یظهر
باذن ربه فلترتقبن ان یا اولی الابصار فانا کنا مرتقبین لم یطلع الا لنفسه و لا یغرب الا لنفسه مثل الشمس یطلع فی سماء الافئدة من یقابلها من ذات مرآت ساذجیته ینعکس من دون ان یتغیر ذلک القمص فی علو ذکره و سمو قدسه الا لله الامر من قبل و من بعد و ان یومئذ یرضی المؤمنون.