ملخص این باب آنکه اذن داده شده تبعیض شعر رأس و اخذ آن از وجه لاجل قوت آن که بر صورت حسن ظاهر شود و اخذ شارب در هر حال امر شده ومحتجبین از عباد عبادی هستند که از امر الهی محتجب مانند
و اذن داده شده صلوة در عبا بشأنی که ظاهر نشود از یدین او الا رؤس انامل که اقرب بوقر بوده و هست و صلوة در جبه محبوب نبوده و نیست الا حین اضطرار که آنوقت اذن داده شده کل این شئونات از برای آنکه لعل در یوم قیامت شیئ دون حب الله ظاهر و باطن در نزد نفسی نباشد تا آنکه مستدلین استدلال نمایند جائی که بجسد عرضی خداوند راضی نشود دون حب را چگونه است حکم اجساد ذاتیه و انفس و ارواح و افئده که محال تجلی واحد اول است فلتتقن الله ان یا اولی التقوی یوم القیمة لعلکم تفلحون.