
محبوب عالميان مى فرمايد: اى بندگان اوّل امرى که سبب ايمان و ايقان و تقديس و تنزيهست توحيد ذاتم بوده از اشباه و امثال. هر نفسى بهاين مقام فائز شد او از موحّدين لدى العرش مذکور است و اسمش درالواح الهى مسطور. ان شاءاللّه بفضل رحمانى بهاين مقام فائز شويد و از اين رحيق بياشاميد و چون قلب و جان از توجّه بما سوى اللّه پاک و مقدّس شد بايد بهآنچه در الواح نازل است عامل شويد تا هياکل عباد در ظاهر هم مقدّس و منزّه گردند. اين است مقامى که ظاهر عين باطن است و باطن عين ظاهر و اين مقام محبوب بوده و دون آن مردود واهل خود را از قبل مسجون تکبير برسان.