هو الله تعالى شأنه العظمة والاقتدار جميع أنبياء وأولياء

من آثار حضرة بهاءالله – لئالئ الحكمة، المجلد 2، لوح رقم (14)، الصفحة 72 - 73

هو اللّه تعالی شأنه العَظمة و الاقتدار

جمیع انبیاء و اولیاء از نزد حَقّ جلَّ جلالُهُ مأمور بوده‌اند که اشجار وجود انسانی را از فرات آداب و دانائی سقایه نمایند ، تا از کل ظاهر شود آنچه که در ایشان بنفس ایشان مِن عِنْدِ اللّهِ ودیعه گذاشته شده ، هر درختی را ثمری مشهود ، چنانچه مشهود میشود شجر بی ثمر لایق نار است ، و مقصود از آنچه فرموده‌اند و تعلیم داده‌اند حفظ مراتب و مقامات عالم انسانی بوده ، طوبی از برای نفسیکه در یوم الٓهی باصول اللّه تمسّک جست و از قانون حقیقی انحراف نجست ، اثمار سدرهٴ وجود امانت و دیانت و صدق و صفا ، و اعظم از کل بعد از توحید حضرت باری جَلَّ وَ عَزَّ مراعات حقوق والدین است ، در جمیع کتب الٓهی این فقره مذکور و از قلم اعلی مسطور ، اَن اَنْظُر ما اَنزَلَهُ الرَّحمنُ فِی الفُرقانِ قَولَهُ تَعالی : وَ اَعبُدُوا اللّهَ وَ لا تُشرِکُوا بِهِ شَیئاً وَ بِاَلوالِدَینِ اِحساناً ملاحظه نمائید احسان بوالدین را با توحید مقترن فرموده ، طُوبی لِکُلِّ عارِفٍ حَکِیمٍ یَشهَدُ وَ یَری وَ یَقرَٴُ وَ یَعرِفُ وَ یَعمَلُ بِما اَنزَلَهُ اللّهُ فِی کُتُبِ القَبلِ وَ فِی هذا اللَّوحِ العَظِیمِ .