هو المبين العليم الحكيم حمد حضرت مقصوديرا

من آثار حضرة بهاءالله – لئالئ الحكمة، المجلد 2، لوح رقم (27)، الصفحة 97 - 99

هو المبیّن العلیم الحکیم

حمد حضرت مقصودیرا سزاست که از قطرهٴ مکنونهٴ در کلمه علیا عالمرا بحیات تازه جدیده مزیّن فرمود ، طوبی از برای نفسیکه باین زندگی فائز شد که فی الحقیقه بطراز پایندگی ظاهر و مشهود است ، ٱلصَّلوةُ وَ ٱلثَّناءُ وَ التَکبِیرُ وَ البَهاءِ عَلی اولیاء اللّهِ الَّذِینَ ما مَنَعَتهُم شُبُهاتُ العُلَماء وَ لا اِشاراتُ الجُهَلاء ، سَمِعُوا وَ سَرُعُوا وَ قالُوا لَکَ الحَمدُ یا مَولی الوَری وَ مالِکَ مَلَکُوتِ الاَسماء بِما ظَهَرتَ وَاظهَرتَ اَمرَکَ المُبِینَ وَ نَبَأَکَ العَظِیمَ ، وَ یَشرَبُ الکُلُّ بِمٰا قُدِّرَ لَهُم مِن لَدی اللّهِ رَبِّ العالَمینَ ، جناب عندلیب عَلَیهِ بِهائی ذکر ترا نمود ، ذَکَرناکَ بِهذا اللَّوحِ البَدِیعِ وَ اَقبَلنا اِلَیکَ مِن شَطرِ السِّجن وَاظهَرنا لَکَ لَئالئَ الحِکْمَةِ وَ البَیان مِن اَصدافِ عُمّانِ رَبِّکَ الفَضّال الکَرِیمِ ، یوم یوم فضل و عنایتست و یوم نصرت و خدمت ، و لکن بجنود اعمال و اخلاق ، سیف و اسبابش و حرب و مهمّاتش از کتاب محو شد این فضل اعظم و عنایت کبری مخصوص این ظهور است ، باید نفوس مستقیمه که از کأس حمراء کوثر بقا آشامیده‌اند باعمال طیّبه و اخلاق مرضیّه حقرا نصرت نمایند ، اولیای آن ارض را از قِبَل مظلوم تکبیر برسان ثُمَّ اَظْهَر لَهُم ما ظَهَرَ مِن خَزائِن قَلَمی لِیَفرَحُوا وَ یَکُونوا مِنَ الشّاکِرِینَ ، این یومرا شبه و مثلی نبوده و نیست ، و از اولیاء باید ظاهر شود آنچه که لایق این یوم اعظم ، اِنَّا ذَکَرناکَ بِما لا یُعادِلُهُ شَيٴٌ مِنَ الاَشیاء و قَبِلنا مِنکَ ما اَرسَلتَهُ فَضلاً مِن عِندِنا وَ عِنایَةً مِن لَدُنّا اِنَّ رَبَّکَ هُوَ المُقتَدِرُ عَلی ما یَشاءِ لا اِلهَاِلّا هُوَ ٱلْفَرْدُ الواحِدُ العَلِیمُ الخَبِیرُ ، البَهاءُ مِن لَدُنّا عَلَیکَ وَ عَلی الَّذِینَ ما مَنَعَتهُم شَماتَةُ الاعداء وَ لا سَطوَةُ ٱلأُمراء مِنَ التَّقَرُّب اِلی اللّهِ رَبِّ العَرش العَظِیم .