قلم اعلی یکی از امآء را ذکر مینماید تا بسرور اکبر و فرح اعظم بحمد مالک قدم ناطق شود اکثری از ملکههای عالم که در لیالی و ایّام بذکر حق مشغول بودند و منتظر ایّام ظهور چون یوم اللّه طالع شد کل محجوب و محروم مشاهده شدند و تو بآن فائز شدی قسم بآفتاب بیان که از افق سجن طالعست اگر نفسی صد هزار بار جان در ره دوست نثار نماید هر آینه در جنب این فضل اعظم معدوم و مفقود مشاهده میشود ان افرحی بهذا الفضل انّ ربّک لهو الفضّال الکریم