یحیی قزوینی
من آثار حضرت بهاءالله - مائده آسمانی، جلد 4
باب اول - یحیی قزوینی
جمال قدم در لوح مفصلی راجع بمسافرت یحیی نامی از قزوین برای تحری حقیقت بقبرس و عکا میفرمایند قوله تعالی : “ سبحانک یا اله الاسماء و فاطر السماء تعلم و تری بان عبدا من عبادک الذی سمی بیحیی خرج عن وطنه مقبلا الی ما اراد و قطع البر و البحر الی ان ورد المدینة الکبیرة التی سمیت بعلیة بین العباد و توقف فیها ایاما و عاشر فیها مع من اقبل و مع من اعرض الی تم المیقات و قصد المقام الذی سمی بقبرس فی ناسوت الانشاء و عاشر فیها مع من اراده و سئله فیما سئل و اجابه بما لا ينبغی ان یذکر فی مدائن العلم و العرفان و فی بساط الذین اقبلوا الی الوجه فی ایام فیها هاج عرف الرحمن بین الامکان و کان معه ایاما معدودات فلما خرج قصد المقصد الاقصی و الذروة العلیا و الغایة القصوی و اقبل و توجه الی ان دخل السجن الاعظم الی ان حضر تلقاء الوجه و سمع من نفس الظهور و مکلم الطور ما سمع ابن عمران فی طور عرفانک و تجلیت علیه بنور من انوار عرشک” الخ