حجیت کتاب
من آثار حضرت بهاءالله - مائده آسمانی، جلد 8 صفحه 42
مطلب پنجاه و هشتم _ حجیت کتاب
قوله تعالی : " از حجیت کتاب سئوال نموده بودید حجیت ما نزل فی هذا الظهور اظهر از آنستکه بدلیل محتاج باشد دلیله نفسه و برهانه ذاته هر ذی شم منصفی عرفش را استنشاق نموده و مینماید ملاحظه نمائید در این ظهور کل عالمند که بمدارس نرفته و تحصیل علوم ننموده و از بیت اهل علم ظاهر نشده و در اکثر ایام عمرش مبتلی و در سجنهای متعدده مسجون بوده معذلک قلمش معین فرات علوم نامتناهی ربانی گشته و اگر بدیدهٴ منزه از رمد هوی مشاهده شود در هر قطره آن بحر علم و حکمت را مواج بیند و همین قسم که علم حق محیطست همین قسم در سایر اسماء و صفات حق ملاحظه نمائید و این آیات یک ظهور از ظهورات حق است ... اگر جمیع علمای ارض در حین نزول آیات حاضر باشند یقین بدانید که تصدیق مینمایند چه که مفر و مهربی مشاهده نمینمایند الا الله المتکلم الناطق العالم السمیع البصیر زود است که نفوذ کلمه الٓهیه و احاطهٴ قدرتش را ملاحظه می نمائید اگر چه حال هم مشهود و واضحست مع آنکه در سجن بین ایدی غافلین بوده ظاهرا باهرا تصریحا من غیر تأویل ملوک را بکمال اقتدار بشطر مختار دعوت فرموده و نظر بضعف عباد شان این ظهور ذکر نشده الا علی قدر مقدور ما قدروا الله حق قدره و بعضی از ضعفاء چون بمقام بلند عرفان بتمامه فائز نشده‌اند و بر عظمت آیات الٓهیه مطلع نگشته‌اند اینستکه بعضی کلمات ترکیب نموده و ادعای باطله نموده‌اند و شأن خود را منحصر بآن دانسته‌اند چنانچه نازل شده و منهم من ظن بان الایة تطلق علی کلمات تنتهی بالعلیم او بالحکیم او باتصال الف فی آخرها او بزیادة نون علی امثالهما و ظن انها کلمات انزلها الرحمن فی صدره لا و الله بل اوحی الشیطان فی قلبه قد خسر الذین کفروا بالبرهان و تجاهروا بالعصیان " انتهی