و نيز از حضرت عبدالبهاء در کتاب مفاوضات است. قوله الحکيم: "در انسان قوای خمسه ظاهره جسمانيّه موجود و اين قوی واسطه ادراک است يعنی باين قوای خمسه انسان کائنات جسمانيّه را ادراک کند قوّه باصره ... قوّه سامعه ... و قوّه شامّه ... و قوّه ذائقه ... و قوّه لامسه. و همچنين انسان قوای معنويه دارد قوّه متخيّله ... و قوّه متفکّره ... و قوّه مدرکه ... و قوّه حافظه ...و واسطه ميان اين قوای خمسه ظاهره و قوای باطنه حس مشترک است يعنی در ميان قوای باطنه و قوای ظاهره توسّط نمايد و قوای ظاهره آنچه احساس نموده گرفته بقوای باطنه دهد ... مثلا بصر ... اين گل را بيند و احساس کند و اين احساس را بقوّه باطنه حسّ مشترک دهد. حسّ مشترک اين مشاهده را بقوّه متخيّله تسليم نمايد. قوّه متخيّله اين مشاهده را تخيّل و تصوّر کند و بقوّه متفکّره رساند و قوّه متفکّره در آن تفکّر نمايد و بحقيقتش پی برد. پس بقوّه مدرکه تسليم کند و قوّه مدرکه چون ادراک نمود صورت آنشيئی محسوس را بحافظه تسليم نمايد و قوّه حافظه حفظ نمايد."