مقام صلوة

لوح رقم (43) امر و خلق – جلد 4

٤٣ - مقام صلوة

و نیز از حضرت عبدالبهاء است قوله العزیز : " و همچنین باید بجمیع احکام و تکالیف و فرائض بجان و دل قیام نمائیم و اتَّبَعَوا ما اُمِروا به حبّاً لنفسک صلوة اسّ اساس امر الهی است و سبب روح و حیات قلوب رحمانی اگر جمیع احزان احاطه نماید چون بمناجات در صلوة مشغول گردیم کلّ غموم زائل و روح و ریحان حاصل گردد ، حالتی دست دهد که وصف نتوانم و تعبیر ندانم و چون در کمال تنبّه و خضوع و خشوع در نماز بین یدی اللّه قیام نمائیم و مناجات صلوة را بکمال رقّت تلاوت نمائیم حلاوتی در مذاق حاصل گردد که جمیع وجود حیات ابدیّه حاصل کند "

و قوله العزیز : " صلوة و صیام از اعظم فرائض این دور مقدّس است اگر نفسی تأویل نماید و تهاون کند البتّه از چنین نفوس احتراز لازم و الّا فتور عظیم در دین اللّه حاصل گردد حصن حصین امر اللّه را از سهام بغض و کین چنین اشخاص محافظه نمود و الّا بکلّی اساس دین الهی منعدم گردد "

و قوله العزیز : " ای یار روحانی بدان که مناجات و صلوة فرض و واجب است و از انسان هیچ عذری مقبول نه مگر آنکه مختلّ العقل یا دچار موانعی فو‌ق العاده باشد "

و قوله العزیز : " نماز فرض و واجب بر کلّ البتّه جمیع را بصیام و صلوة دعوت نمائید چه که معراج ارواح است و مفتاح قلوب ابرار ، آب حیوان جنّت رضوان است و تکلیف منصوص از حضرت رحمن ، ابداً تأخیر و تهاون جائز نه "

و قوله العزیز : " تعلیم صلوة که صحیح بخوانند لازم است لهذا اعراب جائز "