و در رسالهٴ سؤال و جواب است : " سؤال از حجّ جواب یکی از دو بیت واجب دیگر بسته بمیل شخصی است که عزیمت حج نموده
سؤال: مجدّداً از حجّ استفسار شده بود جواب : حجّ بیت که بر رجال است بیت اعظم در بغداد و بیت نقطه در شیراز مقصود است هر یک را که حجّ نمایند کافی است هر کدام که نزدیکتر بهر بلد است اهل آن بلد آنرا حجّ نمایند "
و در لوحی است قوله الاعلی : " اینکه ارادهٴ زیارت بیت نمودید نزد مظلوم مقبول و محبوب است ولکن اگر بروح و ریحان واقع شود و مغایر حکمت نباشد بگو یا قوم اوّل امر عرفان حق جلّ جلاله و آخر آن استقامت و بعد تطهیر مال و ما عند القوم بما امروا به اللّه بوده و لذا باید اوّل حقوق الهی ادا شود و بعد توجّه به بیت ، محض فضل این کلمه ذکر شد "
و در کتاب اقدس است قوله جلّ و عزّ : " و اَرْفَعُنَّ البَیْتیَنْ فی المقامین و المقامات الّتی استقرّ عرش ربّک الرّحمن کذلک یَاْمُرُک موْلَیْ العارفین "
و در رساله سؤال و جواب است : " سؤال : از ارتفاع بیتین در مقامین و مقامات مستقرّ عرش جواب: مقصود از بیتین بیت اعظم و بیت نقطه است و مقامات دیگر باختیار اهل آن بلد است هر بیتی را که محلّ استقرار شده مرتفع نمایند یا یک بیت را اختیار کنند "
و از حضرت ولیّ امر اللّه راجع باطراف بیت حضرت نقطه در شیراز خطاب بمحفل روحانی طهران است قوله المطاع : " بسیار لازم است و مهّم که به محفل آن مدینه و حضرات افنان سفارش و تأکید نمایند که بهیچوجه من الوجوه جوار آن بیت را تغییر ندهند و عمارتی را منهدم نسازند و شکل ظاهری آنرا بحال اصلی و طرز قدیمی خود گذارند "
و قوله المتّبع المطاع : " از قبل تاکید صریح گشت و حال هم به محفل روحانی شیراز مجدّداً بنوع تاکید سفارش و توضیح مرقوم شد که اطراف بیت مکرّم را در شیراز منهدم نسازند و تغییر و تبدیلی در شکل و حالت ظاهرهاش ندهند و همچنین تنویر قسمت بیت مبارک که مختصّ بزیارت علی الخصوص حجرهای که در آن اظهار امر فرمودند بنور کهربا ابداً قطعیّاً جائز نه "
و قوله المفروض المطاع : " در خصوص زیارت بیت مبارک شیراز و دخول در حجرهٴ محل نزول وحی در او و دخول در حجرهای که محلّ نزول وحی بود جائز ولی باید بکمال خضوع و خشوع داخل شوند و زیارت نمایند و امتیاز این حجره از سایر حجرات بیت باید در جمیع شؤون باقی و محفوظ ماند "