و نیز در لوحی است قوله الأعلی : " و اینکه از احکام نکاح و طلاق خواسته بودید مانزّل فی هذا المقام فی الکتاب الأقدس از قبل ارسال شد و همچنین خطبهای از سماء احدیّه در این مقام نازل بعد از رضای طرفین و رضای ابوین در محلّی از اتقیاء حاضر شوند و این خطبۀ مبارکه را بکمال روح و ریحان تلاوت نمایند و بعد از قرائت خطبه محبوب و محبوبه در محلّ علی حدّه این دو آیهٴ مبارکه که در بیان نازل شده قرائت نمایند آیتین که در بیان ذکر شده نوشته شود و بعد مهر را زوج تسلیم ضلع نماید و طرفین در ورقه مهر نمایند و همچنین شهداء و اگر محلّی باشد که اهل آن عاجز باشند از قرائت خطبه لا بأس علیهم قرائت آیتین کافی است ....
خطبة النّکاح : بسمه المعطی الفیّاض الحمد للّه القدّمی بلا زوال و الأبدّی بلا انتقال الّذی شهد لذاته بذاته انّه لهو الفرد الواحد الغنّی المتعال نشهد ان لا اله الّا هو اقراراً بوحدانیّته و اعترافاً بفردانیّته لم یزل کان فی علوّ امتناعه و سموّ ارتفاعه مقدّساً عن ذکر غیره و منزّهاً مستغنیاً عن وصف ما سواه فلمّا اراد نظم العالم او اظهار الجود و الکرم علی الأمم شرع الشّرایع و اظهر المناهج و فیها سنّ سنّة النّکاح و جعله حصناً للنّجاح و الفلاح و امرنا به فیما نزل من ملکوته المقدّس فی کتابه الاقدس قوله عزّ کبریائه تزوّجوا یا قوم لیظهر منکم من یذکرنی بین عبادی هذا من امری علیکم اتّخذوه لانفسکم معیناً و نصلّی و نسلّم علی البیان من اهل البهاء الّذین بذلوا جهدهم فی ارتفاع هذا الدّین المبین و ما اخذتهم فی اللّه لومة اللّائمین و الحمد للّه ربّ العالمین .... و دیگر مقصود از آیتین للرّجال " انّا کلّ للّه راضوّن " و للنّساء " انّا کلّ للّه راضیات "
و در رسالهٴ سؤال و جواب بدینطریق مسطور است : " و امّا در فقره تزویج در ارض سرّ تفصیلی نازل خلاصهٴ آن بیان اینکه برضای طرفین اوّلاً و رضا و اطّلاع والدین ثانیاً و کذلک قضی الامر من القلم الاعلی انّه هو الغفور الرّحیم . بعد از رضای طرفین والدین در محلّی از اتقیاء حاضر شوند و خطبهٴ مبارکه که از سماء احدیّه نازل تلاوت نمایند بکمال روح و ریحان و بعد از قرائت خطبه محبوب و محبوبه در محلّی علیحدّه آندو آیه مبارکه که در بیان نازل شده قرائت نمایند و بعد مهر را زوج تسلیم نماید و طرفین در ورقه مهر نمایند و همچنین شهداء و اگر محلّی باشد که اهل آن عاجز باشند از قرائت خطبه لا بأس علیهم قرائت آیتین کافی است مقصود آیتین است للرّجال " انّا کلّ للّه راضوّن " و للنّساء " انّا کلّ للّه راضیات "
و از جملهٴ خطب کثیرهٴ نکاح صادر از حضرت بهاءاللّه و از حضرت عبدالبهاء خطبهای است که در ازدواج ما بین ضیائیّه خانم و آقا میرزا هادی بسال ١٣١٤ ه ق حضرت عبدالبهاء از طبریا فرستاد قوله العزیز : " الحمد للّه الّذی خلق حقائق مزدوجة من تقابل الاسماء و الصّفات و مرکّبة من الوجود و المهیّات و مستفیضة من شؤون متقابلة متوافقة .... ای ربّ اجعل هذا الاقتران مبارکاً مُتَیَّمناً مسعوداً و الفّ بینهما .... انّک انت المقتدر العزیز الکریم الرّحمن الرّحیم "