لوح ارض ط

لوح ارض طا – حضرت بهاءالله، رحيق مختوم، جلد ١، صفحه ٩٢- ٩٤

مقصود مدینه طهرانست که در الواح مبارکه نازله از قلم جمال قدم جل جلاله بارض طاء نامیده شده.

در کتاب مستطاب اقدس میفرمایند: "یا ارض الطاء لا تحزنی من شیء" و در لوحی دیگر میفرمایند: "یا ارض الطاء یاد آور هنگامی را که مقر عرش بودی و انوارش از در و دیوارت ظاهر و هویدا چه مقدار از نفوس مقدسه مطمئنه که بحبت جان دادند و روان ایثار نمودند طوبی از برای تو و از برای نفوسی که در تو ساکنند".

هر صاحب شمی عرف مقصود را از تو مییابد و در تو پدید آمد آنچه مستور بود و از تو ظاهر آنچه پوشیده و پنهان کدام عاشق را ذکر نمایم که در تو جان داد و در خاکت پنهان شد.

نفحات قمیص الهی از تو قطع نشده و نخواهد شد ما ذکر مینمائیم تورا و مظلومانی که در تو مستورند.

إنّا نذکر أختی إظهارًا لعنایتی و إبرازًا لوفایی بمظلومیت کبری به حق راجع شد ما اطّلع بذلک إلّا علمی المحیط.

ای ارض طاء حال هم از فضل الهی مقر دوستان حقی طوبی لهم و الذین هاجروا الیک فی سبیل الله مالک هذا الیوم البدیع طوبی از برای نفوسیکه بذکر و ثنای حق ناطقند و بخدمت امر مشغول ایشانند آن نفوسی که در کتب قبل مذکورند. امیر المومنین - علیه بهائی - در وصفشان فرموده طوباهم افضل من طوبانا قد نطق بالصدق و انا من الشاهدین اگر چه حال این مقامات مستور است ولکن ید قدرت البته مانع را بر دارد و ظاهر فرماید آنچه را که سبب روشنی چشم عالم است.

شکر نمائید حق جل جلاله را که باین عنایت بدیعه فائز شدید و به طراز بیان رحمن مزین قدر وقت را بدانید و بآنچه سزاوار است تمسک نمائید إنّه لهو الناصح المشفق العلیم البهاء علیکم من لدی الله العلیم الخبیر" انتهی.

حدیت طوباهم افضل ... که در لوح مبارک فوق مندرج گردیده از حضرت امیر المؤمنین - علیه السلام - روایت شده است در تفسیر صافی ملا حسین فیض کاشانی در ذیل این آیه که در سوره یونس نازل شده قوله تعالی : ﴿أَلَا إِنَّ أَولِیَاءَ اللهِ لَا خَوفٌ عَلَیهِم وَ لَا هُم یَحزَنُونَ﴾ چنین مسطور است قوله ره: العیاشی عن امیر المومنین (ع) "هم (أولیاء الله) نحن و اتباعنا ممّن تبعنا من بعدنا طوبی لنا و طوبی لهم و طوباهم افضل من طوبانا قیل ما شأن طوباهم أفضل من طوبانا ألسنا نحن و هم علی أمر قال لا إنّهم حملوا مالم تحملو و أطاقوا مالم تطیقوا" و فی الإکمال عن الصادق (ع) "طوبی لشیعة قائمنا المنتظرین ظهوره فی غیبته و المطیعین له فی ظهوره أولئک أولیاء الله لا خوف علیهم و لا هم یحزنون " انتهی