در تأکيد دخول در آب پاک و اجتناب از حمّامهای کثيف

کتاب گنجينه حدود و احکام باب هفتم –فصل سوّم- صفحه 82

فصل سوّم

در تأکيد دخول در آب پاک و اجتناب از حمّامهای کثيف و دخول در آب کثيف

در کتاب اقدس ميفرمايند قوله تعالی: "ادخلوا مآء بکرا و المستعمل منه لا يجوز الدّخول فيه ايّاکم ان تقربوا خزائن حمّامات العجم من قصدها وجد رائحتها المنتنة قبل وروده فيها تجنّبوا يا قوم و لا تکوننّ من الصّاغرين . انّه يشبه بالصّديد و الغسلين ان انتم من العارفين. و کذلک حياضهم المنتنة اترکوها و کونوا من المقدّسين. انّا اردنا ان نراکم مظاهر الفردوس فی الارض ليتضوّع منکم ما تفرح به افئدة المقرّبين. و الّذی يصبّ عليه المآء و يغسل به بدنه خير له و يکفيه عن الدّخول انّه اراد ان يسهّل عليکم الأمور فضلا من عنده لتکونوا من الشّاکرين." (بند ۱۰۶)

مقصود از ماء بکر که در بند ١٠٦ نازل در رساله سؤال و جواب مذکور است بقرار ذيل: "سؤال - از مآء بکر و حدّ مستعمل آن جواب - آب قليل مثل يک کأس يا دو مقابل يا سه مقابل آن دست و رو در آن شستن از مستعمل مذکور ولکن اگر بحدّ کر برسد از تغسيل يک وجه و يا دو وجه تغيير نمی‏نمايد و در استعمال آن بأسی نبوده و نيست. و اگر يکی از اوصاف ثلاثه در او ظاهر شود يعنی فی‌الجمله لون آن تغيير نمايد از مستعمل محسوبست."