در کتاب اقدس نازل قوله تعالی: "اتلوا آيات اللّه في کلّ صباح و مسآء انّ الّذی لم يتل لم يوف بعهد اللّه و ميثاقه و الّذی اعرض عنها اليوم انّه ممّن اعرض عن اللّه فی ازل الآزال اتّقنّ اللّه يا عبادی کلّکم اجمعون." (بند ۱۴۹)
حضرت عبدالبهاء جلّ ثنائه ميفرمايند: "هر روز و صبح فرض و واجب است الواح و مناجات خوانده شود. آيات غذای روح است روح قوی ميشود و بدون آن از کار ميافتد." ( بيان مبارک در يوم ششم اکتبر ١٩١۵)
و در لوح احبّای آلمان ميفرمايند قوله جلّ ثنائه: "کلمات مکنونه تلاوت نمائيد و بمضمون دقّت کنيد و بموجب آن عمل نمائيد. الواح طرازات و کلمات و تجلّيات و اشراقات و بشارات را بامعان نظر بخوانيد و بموجب آن تعاليم الهيّه قيام نمائيد تا آنکه هر يک شمعی روشن گرديد و شاهد انجمن شويد." ( مکاتيب جلد سوّم ص ٩٣) و در لوح ديگر نيز ميفرمايند قوله جلّ ثنائه: "بالواح مقدّسه مراجعت نمائيد. اشراقات و تجلّيات و کلمات و بشارات و طرازات و کتاب اقدس ملاحظه نمائيد که اين تعاليم الهيّه اليوم درمان درد عالم انسانی است و مرهم زخم جسد امکانی روح حيات است و سفينه نجات و مغناطيس عزّت ابديّه و قوّه نافذه در حقيقت انسانيّه." ( مکاتيب جلد سوّم ص ٢۵٢)