در جواز تحصيل علوم نافعه
اصلی فارسی
oceanoflights.org/ganjinih-yi-hudud-ahkam-103-fa/
کتاب گنجينه حدود و احکام باب بيست و ششم – صفحه 211
باب بيست و ششم
در جواز تحصيل علوم نافعه
در کتاب مستطاب اقدس نازل قوله تعالی: "اذنّاکم بان تقرئوا ا من العلوم ما ينفعکم لا ما ينتهی الی المجادلة فی الکلام هذا خير لکم ان انتم من العارفين." (بند ۷۷)
و در لوح بشارات نازل قوله تعالی: "بشارت يازدهم تحصيل علوم و فنون از هر قبيل جائز ولکن علومی که نافع است و سبب و علّت ترقّی عباد است کذلک قضی الأمر من لدن آمر حکيم."
و در لوح مقصود نازل قوله تعالی: "علمای عصر بايد ناس را در تحصيل علوم نافعه امر نمايند تا خود و اهل عالم از آن منتفع گردند. علوميکه از لفظ ابتدا و بلفظ منتهی گردد مفيد نبوده و نخواهد بود. اکثری از حکمای ايران عمرها بدرس حکمت مشغولند و عاقبت حاصل آن جز الفاظی نبوده و نيست ...."
و در لوح ابن الذّئب و غيره از اين قبيل آيات نازل شده و مراجعه‌اش موجب حصول مسرّت روح و وجدانست.