در واردات بيت العدل
کتاب گنجينه حدود و احکام باب بيست و هفتم –فصل پنجم- صفحه 220
فصل پنجم
در واردات بيت العدل
١ - اوقاف مختصّه برای امور خيريّه جمال قدم جلّ جلاله در کتاب مستطاب اقدس ميفرمايند قوله تعالی: "قد رجعت الأوقاف المختصّة للخيرات الی اللّه مظهر الآيات ليس لأحد ان يتصرّف فيها الّا بعد اذن مطلع الوحی و من بعده يرجع الحکم الی الأغصان و من بعدهم الی بيت العدل ان تحقّق امره فی البلاد ليصرفوها فی البقاع المرتفعة فيهذا الأمر و فيما امروا به من لدن مقتدر قدير. و الّا ترجع الی اهل البهآء الّذين لا يتکلّمون الّا بعد اذنه و لا يحکمون الّا بما حکم اللّه في هذا اللّوح اولئک اوليآء النّصر بين السّموات و الأرضين ليصرفوها فيما حدّد فی الکتاب من لدن عزيز کريم." (بند ۴۲)
حضرت عبدالبهاء جلّ ثنائه در لوح گوهر تاج رفسنجانی حرم مرحوم ثابت مراغه ميفرمايند قوله العزيز: "اوقاف مختصّه بخيرات قبل از تشکيل بيت العدل بمحفل روحانی که منزّه و مقدّس از شائبه نفسانی است راجع و الّا فلا."
٢ - دفينه در رساله سؤال و جواب ميفرمايند: "اگر دفينه يافت شود يک ثلث حقّ نفسی است که يافته و دو ثلث ديگر را رجال بيت عدل در مصالح عموم عباد صرف نمايند و اين بعد از تحقّق بيت عدل است و قبل از آن بنفوس امينه در هر بلد و ديار راجع انّه لهو الحاکم الآمر العليم الخبير."
٣ - ثلث ديات
جمالقدم جلّ جلاله در کتاب مستطاب اقدس ميفرمايند قوله تعالی:
"قد ارجعنا ثلث الدّيات کلّها الی مقرّ العدل." (بند ۵۲)
۴ - قسمتی از حقوق طبقات مفقوده ورّاث نيز به بيت العدل راجع است و نصوص الهی در ذيل حکم تقسيم ارث ذکر شد. ۵ - زکات اقوات است که شرح آن در باب دوازدهم گذشت ۶ - در لوح بشارات ميفرمايند قوله تعالی: "شدّ رحال (١) مخصوص زيارت اهل قبور لازم نه. مخارج آنرا اگر صاحبان قدرت و وسعت به بيت عدل برسانند عند اللّه محبوب و مقبول نعيما للعاملين." ٧ - حضرت عبدالبهاء جلّ ثنائه در لوح اقتصاد که باعزاز امة اللّه مسس پارسنز نازل و در جلد اوّل بدائعالآثار زرقانی (٢) مسطور ميفرمايند: ".... اين مخزن هفت واردات دارد واردات عشريّه رسوم حيوانات مال بيوارث لقطه يعنی چيزيکه يافته شود و صاحب نداشته باشد دفينه اگر پيدا شود ثلثش راجع باين مخزن است. معادن ثلثش راجع باين مخزن است و تبرّعات." (سفرنامه اوّل صفحه ١٨٩)
تبصره راجع بلقطه در رساله سؤال و جواب ميفرمايند: "سؤال - در باب گمشده که بعد از يافتن چگونه معمول شود؟ جواب - اگر در شهر يافت شود يکبار منادی ندا کند و اخبار دهد اگر صاحب آن يافت شد تسليم نمايد و الّا يکسنه صبر کند. اگر صاحب آن يافت شد آنچه مصروف منادی نموده اخذ و مال را تسليم کند. و اگر يکسنه گذشت و صاحبش معلوم نشد در آن تصرّف نمايد. و اگر گمشده از مصروف منادی کمتر يا مثل آن باشد پس از يافتن يکروز صبر کند اگر صاحبش يافت نشد تصرّف نمايد. و اگر در صحرا يافته سه روز صبر کند اگر صاحبش معلوم نشد تصرّف نمايد."