مورخ ۱۲یا ۱۳ سپتامبر١٩١١ در جمعیت احباء در منزل مسس کراپر در لندن: در بارهٔ مذمّت خود پسندی و تلاش برای وحدت

مورخ ۱۲یا ۱۳ سپتامبر١٩١١ در جمعیت احباء در منزل مسس کراپر در لندن:
در بارهٔ مذمّت خود پسندی و تلاش برای وحدت ¹

(خطابات جلد اول، ص. ۲۱ـ۲۳)

هُوالله

الحمد للّه خوب جمعيتی است بسيار نورانی است، روحانی است، آسمانی.

چرخ گردون کين چنين نغز و خوش و زيباستی
صورتی در زير دارد آنچه در بالاستی

يعنی آنچه در عالم بالاست يک انعکاس در موجود دارد حالا الحمد للّه اين مجلس ما صورت ملأ اعلا است مثل آفتاب روشن است. و اين ديده شده که عالم اعلا عالم محبت است، در ملأ اعلی اتحاد و اتفاق است در ملأ اعلی مقصود مقصود رحمانی است. الحمد للّه اينجا هم همان طور است لهذا اگر بگويم اين مجمع آسمانی است، راست است چرا که هيچ مقصدی جز رضای خدا نداريد.

جميع من علی الارض در عقب هوی و هوس دوانند. قومی را نهايت آرزو ثروت و مال است ، قومی را نهايت آرزو غلبه بر اعداست قومی را نهايت آرزو راحت و آسايش جسم است ، قومی را نهايت آرزو رياست است قومی را نهايت آرزو شهرت است. الحمد للّه آرزوی ما رضای الهی و وحدت الهی است. اينجا که الان جمع شده ايم مقصود اتحاد عالم الهی و نور الهی را منتشر کنيم ، قلوب انسانيرا جذب کنيم. لهذا شکر ميکنيم خدا را که ما را بخدمت عظيم امر خود موفق کرد.

در حق همهٔ شما دعا ميکنم که شما هاجميعاً لشکر آسمانی باشيد، علم وحدت آسمانی بلند کنيد و شرق و غرب را روشن نمائيد و قلوب را مملو از محبت اللّه. اين است نهايت آرزوی من و از خدا ميخواهم و يقين است که شما هم همين را ميخواهيد. من خيلی از شما راضی هستم و از ملت و دولت انگليسی راضی هستم. بايد خدا را شکر کنيد که آزاديد. نمي دانيد در شرق چه هنگامه است. وقتی که کسی ميآيد اينجا چه قدر راضی است. خدا شما را حفظ کند.