هُوالأبهی

ای مهتدی بنور الهدی، در جميع اعصار مقرّبين تمنّای اين می‌ نمودند که نفحه‌ ئی از رياض احديّت استشمام نمايند و بمشاهده آيتی از آيات شمس هويّت فائز گردند. حضرت کليم از فوز بمشاهدهٔ تجلّی نور و لمعه طور منصعق شد و حضرت خليل از ملاحظه انوار وجه ندای انّی وجّهت وجهی للّذی فطر السّموات و الارض حنيفاً و ما اَنَا من المشرکين برافراخت و حضرت مسيح از هبوب نسائم روح القدس الهی الهی سبغت نعمتک و سبقت رحمتک صبيان ملکوتک فرمود. تو الحمدللّه از نفحات اين رياض و طفحات اين حياض زنده گشتی ع ع