الله ابهی- ای دوستان الهی هر چند تجليات جمال قدم...

لوح رقم (2) – من آثار حضرت عبدالبهاء – مکاتیب عبد البهاء، جلد 5، صفحه 2

الله ابهی

ای دوستان الهی هر چند تجلیات جمال قدم در وادی ایمن بقعه مبارکه چون شعاع شمس در جلوه و ظهور است ولی بعضی از بصرها کور و بصیرتها مهجور است

کز شعاع آفتاب پر ز نور غیر گرمی ‌می‌نیابد چشم کور و لهم اعین لا یبصرون بها و لهم آذان لا یسمعون بها

بسا کرکس کبیر را طعام لاشه پیر و پشه ضعیف را رزق عسل مصفی پس نظر بحقارت خویش نباید نمود بلکه به بزرگواری مجلی حقیقی همت را بلند کنید و در میدان موهبت کبری سمند برانید تا هوشمند گردید و در انجمن الهی ارجمند چه که آفتاب عنایت هر چند در پس پرده غیب است اما بمنتها قوت تابش و رخشش ظاهر و شمس حقیقت ولو از پس سحاب بتابد ارض با استعداد را انبات نماید گل و ریاحین برویاند و میوه تر و نو ببار آورد و ساحت چمن بیاراید

ای رب هؤلاء عبید توجهوا الی وجه رحمانیتک و تشبثوا بذیل فردانیتک و تمسکوا بالعروة الوثقی التی لا انفصام لها و ناجوک فی خفیات قلوبهم و سرائر نفوسهم ان توأیدهم علی ذکرک و ثنائک و توفقهم علی نشر آثارک و ظهور آیاتک و بروز بیناتک و اعلاء کلمتک ای رب انر ابصارهم بنور معرفتک و نور بصائرهم بضیاء مشاهدة آیات توحیدک انک انت المقتدر علی ما تشاء و انک لعلی کل شیء قدیر (ع ع)

بهر یک از احباء که مراسله‌ئی ارسال نموده بودند یک نسخه رق منشور بدهند تا بلحن الهی قرائت نماید و مثل مشهور است در خانه اگر کس است یک حرف بس است و الا صحف اولین و آخرین فائده ننماید لهذا عذر مکتوب علیحده را بخواهند و البهاء علیک (ع ع)