هو الأبهی - ای بنده در گاه الهی فرج الهی فرح...

لوح رقم (43) – من آثار حضرت عبدالبهاء – مکاتیب عبد البهاء، جلد 8، صفحه 33

هو الابهی

ای بندۀ در گاه الهی فرج الهی فرح بعد از کدر و سرور بعد از غموم و شادی بعد از هموم و رخاء بعد از شدت و سراء بعد از ضراء است لکن آنچه تعلق بعالم اجسام دارد اوهامست و انعکاسات نامستدام چه که نتیجه ندارد و ثمره نبخشد و باقی و پایدار نه عسرش منتهی بیسر و یسرش بپایان عسر آنچه باقی و برقرار است محل اعتبار است و سزاوار آرزوی ابرار پس از خدا بخواه که فرج الهی روحانی باشی و علت روح و ریحان معنوی تا جان عاشقان گردی و روان مشتاقان و البهآء علیک (ع ع)