هو الله- ای بندگان جمال ابهی و امآء رحمن حضرت زائر...
لوح رقم (51) – من آثار حضرت عبدالبهاء – مکاتیب عبد البهاء، جلد 8، صفحه 37
هو الله
ای بندگان جمال ابهی و امآء رحمن حضرت زائر بقعه مبارکه جناب آقا محمد تحمل نهایت مشقت و تعب نمود تا آنکه بعتبه علیا مسجود ملأ اعلی وارد جان و وجدان بمشاهده آیات کبری خرم و شادمان نمود بذکر دوستان مألوف و بیاد خویشان مأنوس گشتند و از رب العزة طلب تأیید برای کل نمودند و در هویت قلب عبدالبهآء را سرا شفیع خواستند لهذا این بندۀ درگاه جمال ابهی با نهایت تضرع و ابتهال بعتبه ذوالجلال عجز و زاری نمود و از برای شما عون و عنایت نامتناهی طلب کرد تا توفیق ملکوتی رفیق گردد و صون و حمایت الهی حفظ نماید و انقطاع و انجذاب تزاید جوید و التهاب بنار محبة الله شعله‌‌‌ئی زند آن اقلیم جلیل گردد و آن کشور منور شود زیرا خونهای پاک در آن خاک ریخته گشت و روحهای مبارکی در آن مملکت فدای یار مهربان شد عبدالبهآء در هر دمی ندبه نماید و بملکوت ابهی آه و ناله کند و طلب تأییدات غیبیه نماید و فیوضات لاریبیه جوید تا آن نفوس بثبات و استقامت مأنوس باشند و بالطاف جمال ابهی مخصوص و بفضائل و خصائل عالم انسانی موصوف
اللهم یا ذا الطول و الحول و یا رب الألطاف علی المخلصین و رب الجود و الاحسان علی الموقنین قد سبقت منک الرحمة و کملت منک النعمة علی الأبرار و المؤمنین رب تری عبادک و امائک فی الحشر المستمر تحت لواء میثاقک و قلوبهم طافحة بذکرک و عیونهم منتظرة لبدایع رحمتک و نفوسهم منجذبة الی ملکوت جمالک و ارواحهم معلقة بنفحات قدسک رب اجعل الضعیف منهم قویا علی خدمتک والذلیل عزیزا فی ملکوتک و الفقیر غنیا بکنوز عطائک و الأسیر امیرا بقوة سلطانک و العلیل بریئا من الأسقام و النحیف ذوالقدرة و الاقتدار رب الهم قلوبهم بآیات الهدی و اجعل وجوههم ناضرة بانوار التقی و اعینهم متوجهة الی ملکوتک العلی و آذانهم ممدودة الی الملأ الابهی رب انطقهم بالثنآء و اجزل علیهم العطاء و اغفر لهم الخطآء بفیض الطافک التی لا تتناهی انک فعال لما تشآء و انک انت القوی المقتدر القدیر (ع ع)