هو الله- ای روحانی من نورانی من ربانی من هر...

لوح رقم (129) – من آثار حضرت عبدالبهاء – مکاتیب عبد البهاء، جلد 8، صفحه 96

هو الله

ای روحانی من نورانی من ربانی من هر چند محن جسمانی مانند باران آسمانی متتابعست بلکه مانند سیل کوهسار ولی یاد روی یاران مرکوز و منطبع در دل و جان این ایام اریاح امتحان در اشتداد است و یاران الهی بعضی مانند کوه گران در نهایت سکون و اطمینان و بعضی از ضعیفان در زاویه خمول مخمود و پریشان الحمد لله احبای خراسان همیشه پر نشئه و شور بودند و همدم نغمه و سرور لهذا ما را چنان امید است که یک آهنگ جدیدی بلند نمایند و شور و وله بدیعی پدید نمایند و مانند چمن از گریه ابر بهمن بخندند و بمثابه گل و ریاحین در این گلشن نفحات قدس منتشر فرمایند و چون طیور اوج تقدیس در این ریاض الهی گلبانگی زنند و آهنگی بنوازند که اهل سرادق عزت را بوجد و وله آرند باری ای روحانی من وقت آنست که خورآسا خراسان را بانوار عرفان منور نمود و از هر گوشه و کنار نغمه جانبخش یا بهآء الابهی بلند کرد یاران بوجد و طرب آیند و غافلان بلرزه و تب مبتلا شوند و انی اغبر جبینی بتراب عتبة مقدسة نورآء و ادعو بالتأیید للأحبآء و وفود جنود الملأ الأعلی مددا من الملکوت الابهی للأصفیآء فی نشر نفحات الله فی بسیطة الغبرآء

اللهم یا ربی الرحمن اظهر دینک المبین علی الأدیان و افتح علی القلوب ابواب العرفان و انزل فی الأفئدة السکینة و الأطمینان لینطقوا بثنائک بین الأقوام و ینشروا تعالیمک فی عالم الأنسان و یسلکوا فی السبیل و یصلوا الی ملکوتک الجلیل و یشفوا کل سقیم و علیل من کأس السلسبیل و ینشرح الصدور بسطوع آیات النور و تقر الأعین باکتشاف انوار الأسرار الساطعة من مشکاة الظهور انک انت الکریم العزیز الملک الغفور (ع ع)