ای روی تو سوی حق چه خوش روی و خوشخوی و مبارک و فرخنده مهر جوی بودی که بکوی جمال ابهی راه یافتی و بر منزل جانان پی بردی این از فضل و الطاف بیکران حضرت یزدان بود و الا من و تو دو بینوا کجا و این فضل و عطا کجا محض لطف و احسان است که مثل منی و مثل توئی دو بینوا دو بیسر و پا دو مسکین دو فقیر دو بیسامان را در درگاه خویش قبول فرموده واطربا من هذا واسرورا من ذلک (ع ع)