ای سهیم عبدالبهآء در عبودیت آستان کبریاء رق منشور ملاحظه گردید مضمون رحیق مختوم بود و معانی شهد و شکرین سرور روحانی رخ نمود که الحمد لله آن دشت گلگشت روحانیان است و آن صحراء و کهسار گلزار ربانیان باری روح و ریحان چنان دل جان را بذکر اسماء یاران احاطه نمود که با وجود صد هزار شواغل و مشاغل و غوائل و عدم فرصت تحریر کلمه و حرف واحد خامه برداشته و از برای هر یک بالانفراد بموجب خواهش شما و تحسین و تنسیب حضرت هدی نامه مخصوص نگاشته ملاحظه نمایند که عبدالبهآء چگونه بباده محبت بندگان جمال ابهی سرمست است از فضل و عنایت حق امیدوارم که ابواب هدایت چنان گشوده و باز گردد که جمیع ایرانیان در سایه خیمه رحمانیان باقرب اوقات در آیند (ع ع)