هو الله- ای منجذب نفحات قدس هر چند...

لوح رقم (217) – من آثار حضرت عبدالبهاء – مکاتیب عبد البهاء، جلد 8، صفحه 150

هو الله

ای منجذب نفحات قدس هر چند تا بحال قلم بذکر آن بندۀ جمال قدم نپرداخت ولی قلب بیاد یاران همدم و جان در نهایت تسلی و مشغول بذکر دوستان اسم اعظم زیرا بندگان آستان جمال ابهی را روابطی معنوی در کار و تعلق روحانی ثابت و بر قرار اگر بظاهر بتحریر نپردازند و بلسان تقریر ننمایند بباطن اسیر محبت یکدیگرند و مؤانس و مجالس همدگر لهذا بیقین بدان که دائما در خاطری و همواره پیش نظر حاضر انفکاکی نیست و انفصالی نه بلکه اجتماع است و ائتلاف و اتحاد است و ارتباط پس بشکرانه الطاف حضرت احدیت پرداز که چنین روابطی در میان و تعلق خاطری ظاهر و عیان ای یار روحانی نظر بفضل نامتناهی نما که این زندانی از هزار فرسنگ بذکر و یاد آنحبیب نورانی شاد و خرم این چه اتحادیست و ارتباطیست و این چه التیامیست و انجذاب سبحان من الف بین القلوب و جمع النفوس تحت لوائه المعقود و جعلهم آیات التوحید ناطقة بالطاف سید الوجود و رایات شاهرة تخفق باریاح رحمة ربک العزیز الغفور

جناب آقا طاهر را از قبل عبدالبهآء تحیت مشتاقانه برسان و بگو ای عزیز روحانی و نفس رحمانی فاطمئن بان عبدالبهآء لا زال یذکرک بقلب منجذب الی ملکوت الابهی و لا ینسی انسک فی ایام اللقاء و لا یشغله شیء عن الذکری بمحبة الأصفیآء و انی ابتهل الی الله ان ینزل علیک جندا ینصرک من الملأ الأعلی و یجزیک جزآء حسنا بما حملت البلا و واظبت الأطفال و ربیتهم فی حضن الوفآء و علیک البهآء الابهی (ع ع)