١٢- ای دوستان حضرت رحمن و ای طيور فردوس ايقان

ای دوستان حضرت رحمن و ای طيور فردوس ايقان و ای سراجهای محفل امکان و ای اشجار رياض محبّت حضرت منّان، اگر چه بظاهر از انجمن سجن دور و مهجوريد و لکن قسم بانوار جمال آفتاب روشن افق توحيد که در کلّ احيان و ازمان در قلوب اين آوارگان مذکوريد و در هويّت روح و جان مشتاقان مشهور و معروف. آنی نميگذرد که بافق اعلی و ملکوت ابهی بکمال تضرّع و ابتهال عجز و نياز ميشود که ای پروردگار آمرزگار اين مرغان بی‌آشيان را در حديقهٔ ثبات و استقامت در شاخسار سدره منتهی پناه عنايت فرما و اين ماهيان لجّه توحيد را در بحر اعظم عنايتت غوص ده و اين بی‌سامانان صحرای محبّتت را در کهف منيع و ملاذ رفيع حفظ و حراستت منزل و مأوی احسان کن تا بعون و فضل و جودت در سماء وجود چون انجم هدايت بدرخشند و در انجمن عالم چون چراغهای محبّت اللّه روشن و منوّر گردند امطار غمام رحمت باشند و اشعّه آفتاب افق حقيقت لسانی ناطق گردند و فضلی سابق شوند چشمی بينا باشند و گوشی شنوا داری پربار گردند و گلزاری با نفحات مشکبار امواج دريای آثار قدم شوند و نسائم گلشن اسم اعظم مهبط الهام باشند و مشرق انوار و مظهر الطاف ربّ مختار در ملأ مقرّبين محشور گردند و در زمره مخلصين معدود و معروف از حرارت محبّت اللّه چون شعله سوزان باشند و در فرقت جمال منّان ابری گريان بوفای الهی رويشان روشن گردد و بعنايت حضرت يزدانی دلهاشان لاله زار و گلشن هر يک در امر اللّه علم مبين گردند و در استقامت بر عهد و پيمان حصن متين. ای والهان جمال يزدانی و آشفتگان محبوب حقيقی، در چنين روزی که ارياح افتتان و امتحان عالم را احاطه نموده است و زلازل اضطراب جهانرا آشفته کرده است بايد انشاء اللّه از افق ثبوت و رسوخ بقسمی با رخی تابان و جبينی رخشان ظاهر گرديد که ظلمات تزلزل و اضطراب بکلّی محو گردد و انوار يقين از افق مبين طالع و لائح شود.