۲۱۲ - از صدمات شديده و امتحانات عظيمه که بر شما وارد گشته

از صدمات شديده و امتحانات عظيمه که بر شما وارد گشته نهايت حزن و کدورت حاصل گرديد تأسّی به عبدالبهاء کن ملاحظه نما که از زمان طفوليّت تا نهايت در بلايا و محن شديده بوده يک بليّه او چهل سال حبس عکّاست و بر اين قياس کن لکن هميشه صبور و شکور بود و اين بلايا را بنهايت سرور تحمّل مينمود و من بدرگاه الهی تضرّع و زاری نمايم و ترا راحت و وسعت و شادمانی خواهم. در عالم وجود بجهت خدمت امور مهمّهٔ عظيمه بايد تحمّل صدمات و مشکلات نمود علی الخصوص اعظم موهبت عالم انسانی ندای بملکوت الهی، يقين است که انسان در دريای محن و آلام غرق گردد و صدمات شديده خورد ولی عاقبت ظلمت بلايا زائل گردد و نور موهبت کبری بدرخشد. در حواريّين حضرت مسيح ملاحظه نما که به چه آلام و محنی مبتلا شدند ولی عاقبت آن بلايا موهبت کبری بود حتّی کشته شدن سبب حيات ابديّه بود. پس محزون مباش دلخون مگرد بلکه از اين بلايا نشاط و انبساط حاصل کن زيرا دليل بر نجاتست. بدان اعظم خدمت ندای بملکوت اللّه است و اين منصب عظيم را اگر جميع عالم جمع شوند از انسان سلب نتوانند لهذا باين خدمت عظيم تشبّث نما که عزّتش ابديست و بقايش سرمدی و اينست صفت عبدالبهاء و اينست منتهی آرزوی عبدالبهاء و اينست حيات دل و جان عبدالبهاء.