۳۰۳- ای مهتدی بنور هدی

ای مهتدی بنور هدی، در قعر دريا صد هزار صدف موجود ولی کلّ خزفند مگر صدفی که مظهر موهبت است و بدردانه هدايت پر زينت و گرانقيمت. بهمچنين هياکل انسان بی حدّ و پايان و نفوس بشريّه مانند سنگ و ريگ برّيّه ولی نفوسی که بموهبت کبری فائز و بهدايت عظمی موفّق معدود و محدود. زيرا اين مقام مقام فضل و رحمت است ذلک من فضل اللّه يؤتيه من يشاء و اللّه ذو فضل عظيم و يختصّ برحمته من يشاء. هر لانه آشيانه مرغ الهی نه و هر خانه و کاشانه سزاوار سراج الهی نه بلکه هر مرغ خاکی لايق گلشن آسمانی نه سراج هدی در دل اهل وفا برافروزد و تاج هدايت کبری بر فرق اهل بهاء بدرخشد آهنگ ملکوت اعلی گلبانگ بلبل معانی را بايد و نغمه جانسوز ورقا آذان ملأ اعلی را شايد انوار شمس حقيقت را ديده بينا بيند و آيات حضرت احديّت را بصيرت اهل وفا مشاهده کند. پس شکر کن خدا را که مورد چنين الطافی و متّصف بچنين اوصاف.