۲۹٣ - ای مهتدی بنور هدی

ای مهتدی بنور هدی، هر چند در آن ولا ضوضائی بلند شد و عربده و غوغائی گشت بسيار بجا واقع زيرا اعلاء کلمة اللّه شد و رفع رايت اللّه. تا ضوضاء نشود شيدائيان جمال حقّ را نشو و نمائی نه و تا غوغائی ظاهر نگردد عاشقان محبوب عالميان را سر و سودائی نه. شدّت هبوب ارياح نهالهای بی ريشه را تيشه گردد ولی اشجار ثابته را سبب ازدياد طراوت و لطافت شود و استقامت و متانت پيدا کند امتحانات شرط است و افتتانات از سنّت الهی بين خلق. شکر کن خدا را که در اين امتحان چون ذهب خالص در نار افتتان رخ شکفته نمودی و ثبوت و استقامت بنمودی و بخدمت امر اللّه پرداختی و تحمّل صدمات کردی. انشاء اللّه از اين مشتعل‌تر شوی و ثابت‌تر و راسخ‌تر تا بقوّه ملکوت مقاومت اهل ناسوت نمائی و نور هدی شوی و نمونه ملأ اعلی.