احكام و تعاليم فردى - نهی از حرمت كشيدن و يا استعمال ترياك

حضرت بهاءالله

نهی از حرمت كشيدن و يا استعمال ترياك

(تهيّه - خريد - فروش - استعمال)

حضرت بهاءالله:

1 - " حرّم عليكم الميسر والأفيون اجتنبوا يا معشر الخلق ولا تكوننّ من المتجاوزين õ إيّاكم أن تستعملوا ما تكسل به هياكلكم ويضرّ أبدانكم إنّا ما أردنا لكم إلّا ما ينفعكم يشهد بذلك كلّ الأشيآء لو أنتم تسمعون " (كتاب اقدس – بند 155)

2 - " قَدْ حُرِّمَ عَلَيْكُم شرب الأفيون إِنَّا نهيناكم عن ذلك نهيًا عظيمًا في الكتاب والّذي شرب إنّه ليس مِنِّي õ اتَّقُوا اللهَ يا أولي الألباب " (كتاب اقدس – بند 190)

حضرت عبدالبهاء:

1 - " امّا مسأله افيون کثيف ملعون نَعُوْذُ بِاللّهِ مِنْ عَذَابِ‌اللّهِ بصريح کتاب اقدس مُحَرَّمْ و مذموم و شُربش عقلاً ضَربی از جنون و بتجربه مرتکب آن بکلّی از عالَم انسانی محروم . پناه بخدا ميبرم از ارتکاب چنين امر فظيعی که هادم بنيان انسانيست و سبب خسران ابدی . جان انسان را بگيرد ،وجدان بميرد ، شعور زائل شود ، ادراک بکاهد ، زنده ر امرده نمايد ، حرارت طبيعت را افسرده کند . ديگر نتوان مضرّتی اعظم از اين تصور نمود . خوشحا بحال نفوسی که نام ترياک بر زبان نرانند تا چه رسد باستعمال آن . ای ياران الهی جبر و عُنف و زجر و قهر در اين دوره‌الهی مذموم ولی در منع از شُرب افيون بايد بهر تدبيری تشبّث نمود بلکه از اين آفت عُظمی نوع انسان خلاصی و نجات يابد والا واويلا على كل من يفرّط في جنب الله"

(من مکاتيب حضرت عبدالبهاء، شماره 1، ص 202)

2 - " در خصوص افيون مرقوم نموديد شارب و شاری و بايع کلّ محروم از فيض و عنايت الهی هستند و بصريح نصّ الهی حرام است . شارب الخمر صد درجه تفضيل بر شارب افيون دارد . در ساحت اقدس بسيار مذموم بود بقسمی که هر وقت ذکر افيون ميشد چهره مبارک متغيّر ميشد . باين درجه مذموم و حرام است .مگر کسی بجهت معالجه خريد و فروش نمايد که در اجزا خانه ها محض معالجه امراض صرف کنند " (مائده آسمانی، جلد 2، ص 58)

3 - " امّا قضيّه ترياک نفوس را از خاک پست تر کند و از عظم رميم پوسيده تر. سبحان اللّه چقدر عجيب است و چقدر غريب که انسان خود را زنده مرده نمايد و افسرده و پژمرده کند و جز ضرر اثر نبيند و با وجود اين چگونه مصرّ بر حصول اين ضرر گردد . وَاللّه الَّذِي لَااِلَهَ اِلَّا هُو اگر انسان زنده در قبر نشيند بهتر از آن است که مرتکب شُرب افيون شود و مظهر اَلْجُنُوْنُ فُنُوْن گردد. البتّه البتّه خويش و بيگانه را نصيحت نمائيد و از اين عمل قبيح ممانعت کنيد که اليوم در آستان مقدّس اعظم محرّمات شرب ترياک است " (امر و خلق، جلد 3، ص 37)

حضرت ولی امر الله:

1 - " شُرب و استعمال افيون از محرّمات است و شارِب بهائی نه و در زمرهً‌ مؤمنين داخل نيست ولی اگر ترک آن دفعةً واحدةً ضرر کلّی داشته باشد در اينصورت مؤمن حقيقی بايد در کمال صميميّت متدرّجاً اقدام به ترک آن نمايد "

(گنجينه حدود و احکام ص 435)

2 - " شرب خمر و ترياک از محرّمات منصوصه حتميّه است . لهذا اگر افراد اجتناب ننمايند و متدرّجاً ترک نکنند واز نصيحت و انذار محفل متنبّه نشوند و عمداً مداومت نمايند ، انفصال آنان را از جامعه بکمال حزم و متانت اعلان نمائيد "

(منتخبات توقيعات مبارکه ص 462)

بیت العدل:

1 - " حرمت استعمال افيون ، در اين آيه مبارکه و مجدّداً در بند آخر کتاب مستطاب اقدس تأکيد شده است . حضرت وليّ امراللّه فرموده‌اند که از لوازم تقديس و تنزيه اجتناب تامّ از شرب افيون و احتراز از استعمال مواد مخدّره اعتياد آور است . هروئين ، حشيش و ماروانا و پيوتی و اِل-اِس-دی و همه عصاره ها و مشتقات موادی از اين قبيل مشمول اين حرمت می شود . حضرت عبدالبهاء ميفرمايند : امّا مسئله افيون کثيف ملعون نعوذ باللّه من عذاب اللّه به صريح کتاب اقدس محرم و مذموم و شربش عقلاً ضربی از جنون و به تجربه مرتکب آن به کلّی از عالم انسانی محروم . پناه به خدا می برم از ارتکاب چنين امر فظيعی که هادم بنيان انسانی است و سبب خسران ابدی . جان انسان را بگيرد وجدان بميرد شعور زايل شود ادراک بکاهد زنده را مرده نمايد حرارت طبيعت را افسرده کند ديگر نتوان مضرّتی اعظم از اين تصوّر نمود . خوشا به حال نفوسی که نام ترياک بر زبان نرانند تا چه رسد به استعمال آن . ای ياران الهی جبر و عنف و زجر و قهر در اين دوره الهی مذموم ولی در منع از شرب افيون بايد به هر تدبيری تشبّث نمود بلکه از اين آفت عظمی نوع انسان خلاصی و نجات يابد و الّا واويلا علی کلّ من يفرّط فی جنب اللّه . در يکی از الواح مبارکه حضرت عبدالبهاء می فرمايند : در خصوص افيون مرقوم نموديد شارب و شاری و بايع کل محروم از فيض و عنايت الهی هستند . و در لوح ديگری می فرمايند : در مسئله حشيش فقره‌ای مرقوم بود که بعضی از نفوس ايرانيان به شربش گرفتار . سبحان اللّه اين از جميع مسکرات بدتر و حرمتش مصرّح و سبب پريشانی افکار و خمودت روح انسان از جميع اطوار . چگونه ناس به اين ثمره شجره زقّوم استيناس يابند و به حالتی گرفتار گردند که حقيقت نسناس شوند . چگونه اين شیء محرم را استعمال کنند و محروم از الطاف حضرت رحمن گردند ... خمر سبب ذهول عقل است و صدور حرکات جاهلانه . امّا اين افيون و زقّوم کثيف و حشيش خبيث عقل را زايل و نفس را خامد و روح را جامد و تن را ناهل و انسان را به کلّی خائب و خاسر نمايد . بايد دانست که اگر مواد مخدّره خاصّی در معالجات طبّی لازم آيد و تحت نظر اطبّای حاذق تجويز و استعمال شود مشمول اين حرمت نمی گردد " (كتاب اقدس – شرح 170)

منابع
محتویات